HISTORIA PARAFII

Parafia Rozłazino powstała w II poł. XIV wieku i należała do biskupstwa kamieńskiego. Pierwszy kościół został pobudowany po roku 1356, zaś w 1414 r. był tu już proboszcz. W XVI i XVII w. parafia podlegała proboszczowi z Lęborka. W latach ok. 1614 - 1641 rozłaziński kościół należał do protestantów. W XVII w. w wyniku wojen religijnych miejscowy kościół ulegał systematycznej ruinie. Z wizytacji włocławskiego biskupa B. Madalińskiego w roku 1686 wynika, że kościół leżał w gruzach, stała jedynie drewniana dzwonnica, w której czasami głosił kazania ksiądz wikary z Lęborka. W 1687 roku powstał tu nowy kościół z pruskiego muru. Wystawił go własnym kosztem bp. Madaliński. W 1821 r. parafia Rozłazino znalazła się w granicach diecezji chełmińskiej. W latach 1749 - 1864 kościół w Rozłazinie był filią Lęborka. Obecny kościół wzniesiono w latach 1840/41, a wyświęcono w ostatnią niedzielę października 1841r. Zbudowano go z kamiennych głazów narzutowych, zbieranych w całej parafii. W dniu 28.XI.1864r. biskup chełmiński Jan Nepomucen Marwicz ponownie erygował parafię przy nowo wzniesionym kościele. W 1866 roku ks. proboszcz W. Block powołuje do istnienia przy kościele Bractwo Trzeźwości, a w 1871 r. Bractwo Różańcowe. W 1869 r. zakłada w Rozłazinie prywatną szkołę, gdzie naucza się po polsku. Następca ks. Ludwik Dietrich także odprawia nabożeństwa i głosi kazania po polsku, za co naraża się mniejszości niemieckiej. Ks. Albin von Kistowski stara się, by w liturgii dominował język polski. Po jego śmierci sytuacja się zmienia całkowicie. Na parafię przybywają kolejni proboszczowie ks. Oskar Wensierski i ks. Leon Kobyliński o nastawieniu antypolskim. Zakończenie I wojny światowej i odrodzenie państwa polskiego oraz wytyczenie nowych granic politycznych spowodowały, że cały dekanat Lębork wszedł w skład utworzonej administracji apostolskiej w Tucznie, a następnie prałatury pilskiej, podległej diecezji wrocławskiej. W latach 1920 - 1930 przeprowadzono remont wnętrza kościoła w Rozłazinie. Zrobiono nowe ławki, konfesjonał, położono płytki podłogowe, budynek pokryto nowym dachem. Na szczególną uwagę zasługują dwa witraże, które wmontowano w latach 1922/23, z nazwiskami mieszkańców poległych w czasie I wojny światowej i polskim napisem "Naszym poległym wojakom". Wykonawcą tychże witraży byli: C. Trucke i spółka z Zittau w Saksonii. W latach dwudziestych XX w. parafia obejmowała obszar prawie 272 km2, co było 21,6% całego powiatu lęborskiego. W okresie międzywojennym i w czasie II wojny światowej w rozłazińskiej świątyni głoszono kazania w języku niemieckim i polskim. W niedzielny poranek 1940 roku zostały na terenie parafii pościnane krzyże przydrożne i krzyż przy kościele. Zebrane przez parafian krzyże przyniesiono do kościoła, wyremontowano i postawiono ponownie na swoich miejscach. Ponownie ścięte i tym razem odnowiono. W nocy z 2 na 3 lutego 1945 r. w kościele zatrzymali się idący w "Marszu Śmierci" więźniowie obozu koncentracyjnego Stutthof, by rano udać się do obozu ewakuacyjnego w Łówczu i Nawczu. Mieściły się one w barakach powstałego w 1934r. młodzieżowego obozu pracy - Służba Pracy Rzeszy. Po 1945 roku nastąpił okres emigracji ludności do Niemiec. Wielu mieszkańców Rozłazina i okolicznych wiosek wyjechało, unikając prześladowań. Na ich miejsce przybyli nowi gospodarze, najwięcej z Kaszub, centralnej i południowej części kraju oraz terenów zza Buga. Po II wojnie światowej parafia Rozłazino wraz z dekanatem Lębork została podporządkowana Administratorowi Apostolskiemu w Gorzowie, a następnie w 1972 r. diecezji Koszalińsko - Kołobrzeskiej, zaś od 1992r. diecezji Pelplińskiej.

W 1949 r. nastąpiło poświęcenie dzwonu przywiezionego z kościoła poewangelickiego w Godętowie. Misje święte w 1949 i 1959 r. zbliżyły rodzimych i nowych mieszkańców, a coroczne rekolekcje przed odpustem św. Wojciecha skupiały wiernych wokół ołtarza, konfesjonału i przy stole Pańskim. Wielkim wydarzeniem było dla parafii nawiedzenie kopii obrazu Jasnogórskiego w dniach 1-2 grudnia 1961r. 15 lipca 1965 r. burza połączona z huraganem zniszczyła w Rozłazinie drewnianą dzwonnicę i przewróciła dwie stare lipy. Dzwonnicę odbudowano w sierpniu tego samego roku, ale już z betonu. W lipcu i sierpniu 1967 r. w kościele rozebrano ścianę z pruskiego muru i pobudowano zakrystię. W dniach od 6 maja do 20 lipca 1968 r. kościół w Rozłazinie został pomalowany. 27 kwietnia 1969 r. w czasie misji erygowano i poświęcono nową Drogę Krzyżową. 6 kwietnia 1971r. postawiono w kościele pierwszy ołtarz soborowy. W 1971 r. na emeryturę przeszedł ks. prob. Cz. Łaszyński. Jego następcą został Ks. E. Białas, który pełnił tę funkcję do śmierci, która nastąpiła w 1980r. Kolejnym proboszczem został Ks. W. Szymański. W lipcu 1981 r. przeprowadzono spoinowanie kościoła na zewnątrz. W tym też roku przywieziono do kościoła nowy ołtarz, chrzcielnice, ambonkę i trzy sedilia. W 1983 r. został zakupiony do kościoła obraz M.B. Niepokalanej. W dniach 1.07 - 11.08.1983r. firma z Redy wykonała malowanie wnętrza kościoła. Zawieszono w prezbiterium figurę Chrystusa na krzyżu i figury Maryi i św. Jana stojące obok krzyża. W 1986r. administratorem parafii został ks. B. Manowski, który na własną prośbę rok później został przeniesiony do innej parafii.

24 X 1987 roku proboszczem został kapłan archidiecezji krakowskiej ks. W. Palmowski, który od samego początku zabrał się do gruntownych porządków na cmentarzu przykościelnym. W 1988 r. rozpoczęła się budowa kościoła filialnego w Popowie. Patronem budującej się świątyni został św. Brat Albert. W roku 1989r. parafia Rozłazino oficjalnie przystąpiła do Ruchu dla Lepszego Świata. W tym też roku rozpoczął się remont kościoła w Dzięcielcu. W świątyni w Rozłazinie przykryto ściany boazerią. W październiku tego roku rozpoczęła się peregrynacja obrazu Matki Bożej w parafii. W 1990 roku rozpoczął się remont uszkodzonego dachu świątyni. Zdjęto łupek i pokryto blachą trapezową. W tym też roku powstała kaplica na cmentarzu. W 1992r. parafia Rozłazino świętowała jubileusz VI wieków istnienia i 150 lecie kościoła. Jubileuszowi przewodniczył ks. Bp Jan B. Szlaga ordynariusz diecezji pelplińskiej, w skład której parafia została włączona 25.03.1992r. 26 września dokonano wmurowania kamienia węgielnego pod budowę kościoła - pomnika w Nawczu pod wezwaniem bł. Michała Kozala i Męczenników II wojny światowej. Jego poświęcenie nastąpiło 1 września 1994r. W dniach 21-22 sierpnia 1995r. parafia Rozłazino była gospodarzem V Ogólnopolskiej Pielgrzymki Ruchu dla Lepszego Świata. Ugoszczono 1000 osób. W 1996 roku wokół kościoła zostały wycięte drzewa. A wnętrze kościoła wzbogaciło się o dwa nowe konfesjonały i nowe ławki. 15 kwietnia 1996r. parafia otrzymała w Gnieźnie relikwie swojego patrona św. Wojciecha, które uroczyście wprowadził do parafii 21 kwietnia tego roku ks. Bp J.B.Szlaga podczas ogólnodiecezjalnych obchodów uroczystości 1000 - lecia męczeństwa św. Wojciecha. Z kolei 23 czerwca tego samego roku siostry Albertynki z Krakowa przekazały kościołowi w Popowie w darze relikwie św. Brata Alberta. W dniach 2 - 12 października 1996 r. odbyła się pierwsza pielgrzymka do Rzymu. Rok później do Rzymu pojechała młodzież. Od 13 października 1996r do 12 maja 1997r. trwało nawiedzenie rodzin przez Maryję w znaku fatimskiej figury. W 1998r. sprawiono nowe schody wejściowe do świątyni i rozpoczęto remont dachu na kościele w Rozłazinie. 11 października 1998 r. dokonała się konsekracja kościoła filialnego w Dzięcielcu, który zyskał nowy marmurowy wystrój prezbiterium. W 1999 r. został poświęcony dzwon jubileuszowy w Nawczu jako wotum wdzięczności za dar odkupienia. W wakacje odbyła się parafialna pielgrzymka do Fatimy podczas której pielgrzymi ufundowali do kościoła figurę Matki Bożej Fatimskiej, która została poświęcona 13 sierpnia 1999r. We wrześniu została rozebrana organistówka i przystąpiono do budowy parkingu przy cmentarzu.
Pasterką Bożonarodzeniową w roku 1999 rozpoczęto uroczyste obchody Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od narodzin Chrystusa. Jubileusz trwał do 6 stycznia 2001r. i był największym wydarzeniem w dziejach Kościoła powszechnego i naszej parafii. Podczas wielu uroczystości jubileuszowych poszczególnych grup i stanów stał się okazją do odnowienia życia chrześcijańskiego wiernych w parafii. 14 czerwca 2000 r. ks. Bp J. B. Szlaga dokonał konsekracji kościoła filialnego w Nawczu Nawozu uroczyście wprowadził relikwie bł. Ks. Stefana W. Frelichowskiego podarowane przez ks. Prał. Józefa Nowakowskiego z Torunia. Rok później 15 maja 2001 r. odbyła się konsekracja kościoła w Popowie. A z kolei 26 października tego roku konsekracja nowego marmurowego ołtarza w kościele w Rozłazinie. W dniach 4-5 czerwca 2003 r. parafia przeżywała peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego w ramach uroczystości diecezjalnych. 2 lipca 2003 r. po przeżyciu srebrnego jubileuszu kapłaństwa z parafii odszedł ks. kan. W. Palmowski. Nowym proboszczem został dotychczasowy wikariusz Ks. S. Kozioł. 2 kwietnia 2005r. cały świat żegnał ukochanego Ojca świętego Jana Pawła II, który o godz. 21.37 odszedł do wieczności. W roku 2003 kościół w Rozłazinie zyskał zewnętrzną nocną iluminację. W rok później zostały ufundowane drzwi wejściowe. W listopadzie rozpoczął się remont pomieszczenia na strychu pod przyszłą kaplicę Pana Jezusa Miłosiernego, która została uroczyście poświęcona 3 kwietnia 2005 r. Rok wcześniej parafia dla tej kaplicy otrzymała z Łagiewnik dar - relikwii św. Faustyny. Kaplica została ufundowana z okazji Roku Eucharystii, który był obchodzony w całym Kościele powszechnym. W latach 2004 - 2005 świątynia wzbogaciła się nowymi witrażami zaprojektowanymi przez Tomasza Sobisz a wykonanymi w pracowni A. Flakowskiego we Władysławowie. Witraże to święci patronowie parafii; św. Wojciech, św. Stanisław, św. Brat Albert, bł. Michał Kozal, bł. Stefan Frelichwski, Sługa Boży Bp Konstanty Dominik. Po śmierci Jana Pawła II parafianie ufundowali złoty różaniec dla Matki Bożej Fatimskiej jako wotum dziękczynne za życie i pontyfikat Jana Pawła II. Różaniec został poświęcony i uroczyście zawieszony na dłoniach Maryi 13.05.2005r. W sierpniu i we wrześniu 2006 roku trwał generalny remont parafialnej świątyni, która otrzymała nowy wystrój. Remont przeprowadził Edward Wojciechowski ze swoimi pracownikami. W roku 2007 wzbogacona nowymi konfesjonałami i cyfrowym carillonem, który co godzinę wygrywa melodie pieśni religijnych. W roku 2006 parafia Rozłazino ufundowała pomnik Sługi Bożego Jana Pawła II, który został uroczyście odsłonięty i poświęcony 25 października 2006r. przez Ks. Bp. Jana B. Szlagę. 30.06 2006r. parafia otrzymała relikwie bł. Hiacynty i Franciszka - wizjonerów z Fatimy. W czerwcu i lipcu 2006 r. nastąpiło poświęcenie parkingu i figury Pana Jezusa. We wrześniu roku 2007 świątynia w Dzięcielcu została generalnie wyremontowana i ubogacona relikwiami św. Stanisława Biskupa i Męczennika przywiezionymi przez parafian w sierpniu 2007r. z Krakowa. W październiku 2007r. cmentarz zyskał nowe oświetlenie. We wrześniu 2008 r. kościół w Popowie został generalnie wyremontowany. W ogrodzie papieskim obok pomnika, dla uczczenia 30 rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na Papieża, został zasadzony Dąb Papieski, którego sadzonka z certyfikatem pochodzi z najstarszego dębu w Polsce "Chrobry".